فیزیوتراپی شکستگی آرنج، یکی از مهم‌ترین مراحل درمانی بعد از جوش خوردن استخوان‌ها است که اهمیت زیادی در بازگشت حرکت طبیعی دست دارد. بعد از یک دوره بی‌حرکتی با گچ یا آتل، اغلب بیماران با خشکی مفصل، ضعف عضلانی و محدودیت در حرکات آرنج مواجه می‌شود. در این شرایط، فیزیوتراپی به کمک تمرینات تخصصی، درمان‌های دستی و استفاده از دستگاه‌های مدرن، روند بازیابی را تسریع کرده و از عوارض طولانی مدت جلوگیری می‌کند. در این مقاله، با اهمیت فیزیوتراپی بعد از شکستگی آرنج، مراحل و مزایای آن، آشنا خواهید شد تا بدانید چگونه می‌توان با مراقبت درست، دوباره حرکت طبیعی و بدون درد را تجربه کرد. دکتر عرفان صارم، از متخصصان برجسته، با سابقه‌ای درخشان در ارائه خدمات تخصصی در فیزیوتراپی، شناخته می‌شود.
چرا فیزیوتراپی بعد از شکستگی آرنج ضروری است؟
بعد از شکستگی آرنج، اغلب بیمار برای مدتی مجبور به بی‌حرکت نگه داشتن مفصل با گچ، آتل یا بریس است. این بی‌حرکتی اگر چه برای جوش خوردن استخوان ضروری است، اما باعث خشکی مفصل، کاهش دامنه حرکتی، ضعف عضلانی و گاهی دردهای ماندگار می‌شود. فیزیوتراپی دقیقا در این مرحله وارد عمل می‌شود تا از بروز این عوارض جلوگیری کرده و توان حرکتی مفصل را به حالت طبیعی بازگرداند.
با انجام تمرینات تخصصی، تکنیک‌های دستی و استفاده از دستگاه‌های مدرن، فیزیوتراپی کمک می‌کند آرنج به مرور نرم‌تر شود، درد کاهش یابد و عضلات اطراف آن تقویت شوند. بدون فیزیوتراپی، بسیاری از بیماران ممکن است دچار محدودیت‌های طولانی مدت در حرکت آرنج شوند که روی فعالیت‌های روزمره و کیفیت زندگی‌شان تاثیر منفی می‌گذارد. به همین دلیل، فیزیوتراپی نه فقط یک انتخاب، بلکه بخشی جدایی‌ناپذیر از درمان شکستگی آرنج به شمار می‌رود.
جهت مشاوره با شماره زیر تماس حاصل فرمایید.
مراحل فیزیوتراپی شکستگی آرنج
فیزیوتراپی شکستگی آرنج در چند مرحله انجام می‌شود که هرکدام هدف مشخصی را دنبال می‌کنند. در مرحله اول که بلافاصله بعد از برداشتن گچ یا آتل شروع می‌شود، تمرکز روی کاهش درد، تورم و افزایش آرام دامنه حرکتی مفصل است. در این مرحله، تمرینات سبک کششی و تکنیک‌های دستی برای نرم کردن مفصل به کار می‌رود. در مرحله دوم، تمرینات تقویتی وارد برنامه درمانی می‌شود تا عضلات اطراف آرنج که در دوران بی‌حرکتی ضعیف شده‌اند، دوباره قدرت خود را بازیابند.
در مرحله سوم، تمرکز روی بازگشت کامل عملکرد مفصل است. این مرحله شامل تمرینات پیشرفته‌تر، حرکات هماهنگ و تمریناتی برای بهبود انعطاف پذیری و تعادل حرکتی می‌باشد. روند پیشرفت در این مراحل با توجه به شدت شکستگی، سن بیمار و پاسخ بدن به درمان متفاوت است. پیگیری منظم جلسات و انجام تمرینات خانگی اهمیت مهمی در موفقیت درمان دارد.
درباره فیزیوتراپی دست بیشتر بخوانید.
نقش فیزیوتراپی در کاهش درد و التهاب بعد از شکستگی
یکی از مهم‌ترین اهداف فیزیوتراپی بعد از شکستگی آرنج، کاهش درد و التهاب ناحیه آسیب دیده است. بعد از باز شدن گچ یا برداشتن آتل، بسیاری از بیماران با درد مزمن، سفتی مفصل و تورم مواجه می‌شوند. در این مرحله، فیزیوتراپیست با استفاده از روش‌هایی مانند سرما درمانی، گرما درمانی، الکتروتراپی و تکنیک‌های دستی، به کاهش التهاب بافت‌ها و آرام‌سازی درد کمک می‌کند.
همچنین تمرینات خاص کششی و تحرک ملایم مفصل باعث بهبود گردش خون و کاهش گرفتگی عضلات اطراف می‌شود. استفاده از این روش‌ها به مرور نه تنها باعث تسکین علائم می‌شود، بلکه بدن را برای ورود به مراحل بعدی توانبخشی آماده می‌کند. کاهش درد و التهاب اولیه، نقش کلیدی در افزایش همکاری بیمار با تمرینات و بازگرداندن عملکرد طبیعی آرنج دارد.
استفاده از دستگاه‌های فیزیوتراپی در درمان شکستگی آرنج
در روند بهبودی شکستگی آرنج، دستگاه‌های فیزیوتراپی اهمیت زیادی در تسریع درمان و کاهش عوارض دارند. یکی از پرکاربردترین دستگاه‌ها، الکتروتراپی است که با ارسال جریان‌های الکتریکی ملایم، به کاهش درد و تحریک عضلات کمک می‌کند. اولتراسوند تراپی، یکی دیگر از روش‌های موثر است که با امواج صوتی عمقی، بافت‌های نرم را گرم کرده و باعث تسریع در ترمیم بافت‌ها و کاهش التهاب می‌شود. در برخی موارد، از لیزر درمانی یا مگنت تراپی برای بهبود گردش خون و بازسازی بافت آسیب دیده استفاده می‌شود.
همچنین دستگاه‌های حرکت پسیو مداوم یا فیزیوتراپی با دستگاه CPM در مراحل ابتدایی برای افزایش تدریجی دامنه حرکتی مفصل آرنج بدون فشار مستقیم به مفصل استفاده می‌شوند. انتخاب نوع دستگاه بسته به شرایط هر بیمار و نظر فیزیوتراپیست متفاوت است، اما به طور کلی، استفاده ترکیبی از این دستگاه‌ها در کنار تمرینات دستی و حرکتی، نتایج بهتری در بازگشت عملکرد آرنج فراهم می‌کند.
مدت زمان مورد نیاز برای بهبودی کامل با فیزیوتراپی
مدت زمان بهبودی کامل بعد از شکستگی آرنج با کمک فیزیوتراپی، به عوامل مختلفی مثل شدت شکستگی، نوع درمان، سن بیمار، میزان درگیری عضلات و مفاصل اطراف، و میزان همکاری فرد با برنامه درمانی بستگی دارد. به طور معمول، روند فیزیوتراپی بین ۶ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد، اما در برخی موارد پیچیده یا در افراد مسن، بیشتر می‌شود. در هفته‌های ابتدایی، تمرکز بر کاهش درد، تورم و بازگرداندن حرکت مفصل است و در ادامه، تمرینات تقویتی و عملکردی وارد برنامه می‌شوند.
همچنین تداوم انجام تمرینات خانگی تحت نظر فیزیوتراپیست روند درمان را تسریع می‌کند. لازم به ذکر است که شروع به موقع فیزیوتراپی و پیگیری منظم جلسات، اهمیت مهمی در کاهش زمان بهبودی و جلوگیری از عوارض ماندگار دارد.
سخن آخر
فیزیوتراپی شکستگی آرنج یکی از مهم‌ترین مراحل بهبودی بعد از آسیب دیدگی است که نه تنها به کاهش درد و التهاب کمک می‌کند، بلکه نقش اساسی در بازگرداندن حرکت طبیعی مفصل و جلوگیری از خشکی یا ضعف عضلانی دارد. شروع به موقع، استفاده صحیح از تجهیزات درمانی و پایبندی به برنامه تمرینی زیر نظر متخصص، روند بهبودی را تسریع کرده و نتایج ماندگاری به همراه دارد. اگر دچار شکستگی آرنج شده‌اید یا یکی از عزیزانتان در مسیر بهبودی است، مشورت با یک فیزیوتراپیست مجرب، اولین و موثرترین قدم برای بازگشت به زندگی روزمره خواهد بود.
